Zliczanie 3DSOLID…

W branży w której obecenie pracuję, wszystkie stalowe elementy konstrukcyjne budynku  (belki / słupy / portale itp.) muszą być powiązane z innymi (zwykle drewnianymi) elementami takimi jak ściany, podłogi czy dachy.  Rozwiąznia takie wymagają aby konstrukcje stalowe jako całość zawierały w sobie również części drewniane – w praktyce nazywane packer’ami (obraz pożyczony ze strony: ridgeons.co.uk):

Sposoby mocowania packer’ów do stali są różne – zwykle to przybijanie gwoździami (shot-fire), albo przykręcanie na śruby. Elementy stalowe wraz z packer’ami (czasem także z elementami izolacji) dostarczane są na budowę w całości:
Design stali dla tego rodzaju projektów, oprócz oczywistych wymagań konstrukcyjnych (wielkości / lokalizacja / połączenia itp), obejmuje również zaprojektowanie packer’ów, z uwzględnieniem typu, wielkości, otworów serwisowych oraz możliwości połączeń z innymi elementami. Nowoczesna praktyka projektowania oczywiście wykorzystuje tutaj modelowanie 3D. Pozwala ono tworzyć rzeczywisty model obiektów w przestrzeni trójwymiarowej. Takie rozwiązania umożliwiają niemal bezbłędne projektowanie dowolnych konstrukcji. W AutoCAD-zie, jeśli nie wykorzystuje się jakichś specjalnie dedykowanych aplikacji, modelowanie takie opiera się na tworzeniu brył 3D.

Osobną ale bardzo ważną częścią takiego modelowania jest stworzenie listy zużytych materiałów – tutaj packer’ów. Właśnie tutaj wykorzystuję moje stosunkowo proste oprogramowanie (będące ciągle w fazie prototypowania). Działanie programu prezentowane jest poniżej. Po wywołaniu polecenia PACK, w oknie dialogowym można wybrać trzy opcje tworzenia zestawiania:

• tekst dynamiczny (FIELD)
• tekst statyczny
• wskazanie tekstu (z Extended Data)

oraz określić przedrostek który adresuje dane packer’a do stalowego obiektu (belka / słup). Następnie należy wskazać obiekty będące „packer-ami”, czyli obiektami typu 3DSOLID na odpowiednich warstwach. Po zaakcepowaniu zbioru wskazań tworzone jest odpowiednie zestawienie. Program „rozpoznaje” elementy będące płytami OSB/PLY i umieszcza je na osobnej warstwie. Nie muszę dodawać że tworzone jest w sposób bezbłędny, ponieważ dane wielkości obiektów pobierane są z rzeczywistych gabarytów trójwymiarowych obiektów (brył 3D):

Dane dotyczące warstw obiektów, docelowych warstw tekstów, ostatnich ustawień itp. zapisywane są w tekstowym pliku (typu ini), zapewniając tym dużą elastyczność. Trzeba dodać że, dane zawarte w obiektach tekstowych z tak uworzonego zestawienia są ostatecznie eksportowane z rysunku AutoCAD-a, w efekcie tworząc zestawienie dla całego projektu.

Bardziej „wypasiona” wersja (którą obecnie testuję), pozwala na ..sortowanie elementów według wielkości (i/lub) typu, oraz „rozpoznaje” dodatkowo (oprócz OSB/PLY) także obiekty będące izolacją. Główymi zaletami tej atuomatyzacji są: skrócenie czasu (parę sekund w opozycji do stosunkowo długiego „ręcznego” zliczania), oraz odporność na błedy (rzeczywiste wymiary i ilość obiektów). Warto LISP-ować?

( #173 )    (  .  .  .  )